Muzeum Poczty Polskiej w Gdańsku.
Muzeum Poczty Polskiej w Gdańsku ma bardzo szczególną historię.
Muzeum znajduje się w bardzo starej części Gdańska, czyli na Zamczysku. W tym miejscu znajdował się kiedyś zamek krzyżacki, a jeszcze wcześniej gród książąt władających Pomorzem.
Budynek, w którym mieści się muzeum, faktycznie należał do Poczty Polskiej. Był to budynek dawnego pruskiego szpitala wojskowego. Wybudowano go w latach 1838 – 1844.
W 1921 utworzono w nim Dyrekcję Poczt i Telegrafów RP w Gdańsku.
W 1930 roku Urząd PP został głównym urzędem pocztowym na Gdańsk. To tutaj mieściła się centrala telefoniczna z bezpośrednim połączeniem z Polską.
W Gdańsku znajdowało się 10 polskich skrzynek pocztowych.
W budynku Poczty Polskiej pracowało około 100 osób.
Nad ranem 1 września 1939 roku Poczta Polska została zaatakowana przez wojska hitlerowskie.
Pocztowcy dzielnie odparli pierwszy atak, ale w końcu musieli się poddać.
Pierwszy pocztowiec, czyli dyrektor poczty, który wyszedł z białą flagą, został od razu zastrzelony. Kolejny został potraktowany z miotacza ognia. Przy próbie ucieczki miotaczem została potraktowana najmłodsza osoba rezydująca w budynku Poczty – 10-letnia wychowanka dozorcy Poczty. Poparzona dziewczynka zmarła po 7 tygodniach. Reszta została skazana na karę śmierci. Zginęli w pierwszych dniach października 1939 roku (kilka osób uciekło i przeżyło wojnę).
Budynek Poczty Polskiej miał się nieźle aż do roku 1945 kiedy to spłonął wskutek sowieckiej działalności.
W 1951 roku został odbudowany i utworzono w nim Technikum Telekomunikacyjne. W 1961 roku Technikum zostało przeniesione do nowego budynku.
W 1979 roku został otworzony oddział wrocławskiego Muzeum Poczty i Telekomunikacji i reaktywowano Urząd Pocztowy Gdańsk nr 1. Od roku 2003 Muzeum Poczty Polskiej zostało wchłonięte przez Muzeum Historycznego Miasta Gdańska (stało się oddziałem MH).
W 1946 roku na placu przed budynkiem Poczty Polskiej odsłonięto jedną z dwóch pamiątkowych tablic.
W 1979 roku odsłonięto Pomnik Obrońców Poczty Polskiej w Gdańsku.
W tym samym roku w miejscu, w którym stali wzięci do niewoli pocztowcy odsłonięto drugi pomnik.
W 2005 roku na murze pod którym stali pocztowcy umieszczono cegiełki ze śladami odciśniętych dłoni.
Wystawy muzealne to:
Sala główna – tutaj wszystko się kręci wokół obrony Poczty Polskiej.
Pokój naczelnika – typowy pokój w którym pracował urzędnik Poczty Polskiej.
Sala Polonii Gdańskiej, w której zobaczyć można wszystko związane z aktywnością Polaków w Wolnym Mieście Gdańsk.
Ostatnia wystawa znajduje się w korytarzu. Tutaj wystawione są wszelkie przedmioty związane z pamięcią o obrońcach Poczty Polskiej.
Myślę, że warto zboczyć z utartych turystycznych szlaków i zajrzeć do tego niewielkiego muzeum.