Muzea w Szwecji,  Przewodnik po Szwecji,  Szwedzkie pałace i zamki

Zamek Skokloster.

Zamek Skokloster leży pomiędzy Sztokholmem, a Uppsalą.

Tereny należące do zamku Skokloster występują w źródłach już z XII wieku. W XIII wieku pan tych ziem, Knut Holmgersson oddał majątek o nazwie Sko cysterkom. W XVI wieku majątek został odebrany zakonowi i przeszedł na własność korony.

Na początku XVII wieku majątek otrzymał Herman Wrangel. To, co otrzymał Wrangel, było jedną wielką ruiną. Jedynie trzy budynki zachowały się w dobrym stanie – kościół.

Duży dom o trzech kondygnacjach nazywany „Starym zamkiem”, oraz budynek, który zburzono w XIX wieku.

Nowy zamek został wybudowany w latach 1654 – 1676 przez syna Hermana – Carla Gustafa Wrangla hrabiego feldmarszałka. Herman żywił ogromny sentyment do Skokloster, bowiem było to jego miejsce narodzin.

Nie jest do końca jasne, kto był architektem tego zamku. Prawdopodobnie architektów było kilku. Jest spore podejrzenie, że projekt zamku został stworzony przez niemieckiego architekta Caspara Vogla, który zaprojektował inny zamek Wrangla – Wrangelsburg. W roku 1663 Vogel zmarł, a zastąpił go Mathias Spieler. W budowie zamku maczali swoje palce również Jean de la Vallee i słynny Nicodemus Tessin, który w tym samym czasie przebudowywał pałac Wrangla w Sztokholmie. Sam Wrangel również aktywizował się przy projekcie zamku. Hrabia dokładnie wiedział, czego chce.

Zamek jest bardzo prosty – zbudowany na planie kwadratu z czterema narożnymi wieżami. Wewnętrzny dziedziniec otrzymał kanały wodne prowadzące do znajdującej się pośrodku dziedzińca studni burzowej.

Pierwotnie miał 77 pokoi. Wszystko w nim było z góry zaplanowane.

I tak:

W piwnicy było miejsce na żywność. Na parterze była kuchnia i pomieszczenia dla służby.

Obecnie są tu toalety, kawiarnia, sklepik i wystawa muzealna.

Na pierwszym piętrze znajdowały się pokoje gościnne, apartamenty Wrangla i sala królewska.

Każda z komnat miała wejście z korytarza i służbowe, które najczęściej ukryte w szafie.

Na drugim piętrze znajdowała się sala balowa i pokoje gościnne nazwane na część różnych miast europejskich: Rotterdam, Magdeburg, Antwerpia, Genewa, Paryż, Florencja, Middelburg i Lejda.

Poddasze było wykorzystane jako miejsce do nauki i rozrywki. Tutaj znajdowała się biblioteka i osobista komnata Wrangla.

Zamek wybudowano z cegły – do jego budowy zużyto 260 000 cegieł. Czarną dachówkę sprowadzono z Holandii. Podczas renowacji w latach 1968 – 1978 dachówkę wymieniono na nową wyprodukowaną w Polsce. Okna zostały oszklone szkłem przywiezionym z Pomorza. W tamtych czasach za te same szyby Wrangel zapłaciłby w Szwecji dwa razy tyle. Wapień, z którego wykonano podłogi i schody przywieziono z wyspy Öland.

Ostatni raz Wrangel swój zamek zobaczył w roku 1671. Nigdy nie zobaczył go ukończonego. Co ciekawe na swoim wymarzonym zamku spędził niewiele czasu.

Po śmierci hrabiego budowę zamku kontynuowała jego najstarsza córka Margareta Juliana Brahe. Niestety nie robiła tego na taką skalę jak jej ojciec. Dopiero w XVIII wieku zaczęto ozdabiać korytarze freskami.

Zamek Skokloster dla zwiedzających został otwarty już w…XVIII wieku.

Najciekawsze komnaty to:

Sala balowa, która zajmuje powierzchnię 325 metrów kwadratowych i jest wysoka na 15 metrów. Sala jest oświetlona światłem naturalnym z obu stron (ma okna na dziedziniec). W sali wszystko leży tak, jak zostawili w XVII wieku robotnicy. Na wieść o śmierci hrabiego Wrangela przestraszyli się, że nie otrzymają zapłaty za pracę i odeszli od zajęć. Nigdy już nie wrócili tutaj. Dzisiaj można zobaczyć oryginalny plac budowy. Gdyby sala została ukończona byłaby największą salą balową w Europie Północnej.

Królewska sala czyli jadalnia. Była to najbogatsza komnata w zamku ozdobiona portretami królów szwedzkich, niezwykle bogatym sufitem i żyrandolem z 1672 roku.

Na ostatnim piętrze znajduje się pomieszczenie zbiorów Wrangla. Obejrzeć tu można kolekcję broni i zbroje.

Korytarze zamku są przepięknie ozdobione.

Razem z budową zamku zaplanowano wielki ogród. Niestety nie wiadomo kto był twórcą zamkowego ogrodu/parku.

W zamku znajduje się ponad 50 000 obiektów muzealnych w tym 600 obrazów. Kolekcja broni jest jedną z największych i najbardziej znanych w Europie.

Perełką, którą koniecznie trzeba zobaczyć, jest zrabowany podczas wojny 30 letniej portret cesarza Rudolfa II.  Ten namalowany przez włoskiego malarza Giuseppe Arcimboldo alegoryczny portret został zrabowany przez Szwedów w Pradze. Nie wiadomo jak się znalazł na zamku Skokloster. Czy to hrabia Wrangel maczał w tym swoje palce?

Jest jeszcze jedna ciekawa rzecz jeżeli chodzi o zamek Skokloster.

Carl Gustaf Wrangel lwią część swojego majątku przywiózł z Polski. Nie jest też tajemnicą, że „bawił” w Warszawie. Patrząc na zdjęcia obu zamków, można odnieść wrażenie, że hrabiemu bardzo się spodobał warszawski zamek.

Zamek nie jest przystosowany dla osób niepełnosprawnych i dla rodzin z dziećmi (jedynie wystawy na parterze są dostępne dla wózków).