Muzeum Sztuk Scenicznych w Sztokholmie.
Historia Muzeum Sztuk Scenicznych w Sztokholmie sięga stu lat wstecz.
W 1897 roku w Sztokholmie zorganizowano pierwszą wystawę związaną z teatrem i muzyką. Była to wystawa czasowa na której pokazano m.in. instrumenty muzyczne z prywatnej kolekcji Duńczyka Carla Claudiusa. Widząc spore zainteresowanie wystawą postanowił on razem z organizatorem wystawy Johannesem Svanberg utworzyć stałe muzeum związane z historią muzyki i teatru.
W 1899 roku dzięki darowiznom takich znakomitości jak kompozytor Gunnar Wennerberg, śpiewaczka operowa Christina Nilsson, malarz Anders Zorn oraz wspomnianego wyżej Carla powstało Muzeum Historii Sztuki.
Przez pierwsze trzy lata swojego istnienia muzeum rezydowało w budynku Opery. W 1901 roku przeniosło się do innego budynku, ale przez ciągle rosnącą kolekcję muzeum wciąż zmieniało adres. W roku 1979 muzeum przeniosło się do budynku dawnej piekarni królewskiej który jest najstarszym budynkiem produkcyjnym/przemysłowym w centrum Sztokholmu.
W 1921 roku teatrolog Agne Beijer założyła Drottningholm Theatre Museum – wynikło to z jej fascynacji teatrem przy pałacu królewskim Drottningholm. Agne postanowiła powiększyć zbiory o całą historię teatru z XIX i XX wieku. W latach 90 tych muzeum Drottningholm Theatre przekształciło się w Muzeum Historii Teatru.
W 1958 rok w Sztokholmie otwarto teatr lalek. W 1973 roku przy teatrze lalek powstało Muzeum Lalek.
W 2010 roku wszystkie trzy muzea połączono w jedno pod nazwą Muzeum Muzyki i Teatru.
W 2014 roku muzeum zostało zamknięte na prawie trzy lata. W 2017 roku otwarło swoje podwoje jako Muzeum Sztuk Scenicznych.
Muzeum w swoich zbiorach posiada około 6 tysięcy instrumentów i jest to jedna z największych na świecie kolekcji.
Oprócz instrumentów są tu także modele scenografii, lalki teatralne i kostiumy.
W archiwum muzealnym znajduje się 20 tysięcy rękopisów.
Wystawa stała podzielona jest na działy: muzyka
teatr
teatr lalek
i taniec.
W muzeum znajduje się sklepik w którym można kupić pamiątki związane ze sztuką sceniczną.
Jest też kawiarnia.
Zawsze mówię, że warto zajrzeć do każdego muzeum. To muzeum jest moim zdaniem jednym z najgorszych jakie widziałam. Z relacji mojej koleżanki Gabi wiem, że przed remontem było o niebo lepsze. Jeżeli ktoś jednak się skusi to polecam to zrobić w środę kiedy jest darmowy wstęp.
Źródła:
Sztokholm, Przewodniki Wiedzy i Życia, Warszawa 2001.
