Pałac w Rosersberg czyli o czarnych mszach i lożach masońskich.

Rosersberg to małe, gminne miasteczko, które leży niedaleko Sztokholmu (na północ) i należy do komuny Sigtuna. Znajduje się tutaj całkiem ładny pałac.

Pałac został zbudowany w latach 1634-1638 przez królewskiego skarbnika — Gabriela Bengtsson Oxenstierna. Jego nazwa pochodzi od rodu matki Gabriela — Trzech Róż. W XVIII wieku zamek przeszedł w ręce królewskie. Otrzymał go książę Karol — brat króla Gustawa III. Pałac staje się królewską rezydencją. W XIX wieku do pałacu wprowadza się wojskowa szkoła i pozostaje w nim do 2006 roku. Od 2008 roku w pałacu znajduje się hotel i centrum konferencyjne. Tyle nudnych faktów.

Pałac otacza piękny park, a nieopodal znajduje się jeden z największych kurhanów wzniesionych przez tajemniczego króla Nordian oraz niewielki, romański kościółek.

Dodam, że pałac posiada oryginalne wyposażenie — to z XVIII wieku i ciekawą kaplicę, w której się nieźle działo….

Jak już wspomniałam, w pewnym momencie pałac znalazł się w rękach królewskiego brata-Karola. Ten późniejszy regent i król Szwecji był bardzo ciekawą postacią. Taka artystyczna i trochę niespokojna dusza — na pewno wyprzedzał czasy, w których żył. Karol od zawsze interesował się nadprzyrodzonymi zjawiskami, mistycyzmem i tajnymi stowarzyszeniami. Do tego był świetnym tancerzem i aktorem — bo grywał w dworskim teatrze. Karol jak wyczytałam, był uważany za osobę o skomplikowanej psychice, czyli mówiąc wprost za lekko szurniętego. Od urodzenia traktowany był przez własną matkę jako materiał do utworzenia świetnego mariażu matrymonialnego. Matka od początku (czyli jak tylko wydała go na świat) spędzała czas na wyszukiwaniu odpowiedniej narzeczonej dla niespecjalnie lubianego syna (faworyzowała młodsze rodzeństwo Gustawa i Karola). Karol nawet po odsunięciu matki od władzy nie mógł liczyć na samodzielnie znalezienie narzeczonej. Za żonę pojął kandydatkę wybraną przez królewskiego brata. Dał sobie z tym faktem świetnie radę, ponieważ po ślubie wraz z żoną prowadzili oddzielne życie. Obydwoje mieli liczne romanse, z którymi niespecjalnie się kryli. Karol nawet był słynny ze swojego libertynizmu, czyli luźnego podejścia do spraw łóżkowych. Przy tej całej mało poważnej otoczce niejasny jest jego udział w zamachu na brata Gustawa III. Istnieją pewne podejrzenia, że doskonale wiedział, iż planowany jest zamach na życie króla. Sprawa jest dosyć tajemnicza, ponieważ Karol miał liczne długi i wielokrotnie spłacał je jego brat Gustaw. Niestety w pewnym momencie król odmówił spłaty długów rozrzutnego brata. Po śmierci brata Karol objął władzę jako regent i sprawował ją w imieniu swojego bratanka przez 4 lata. Tak naprawdę był tylko manekinem, ponieważ realną władzę sprawował Gustaw Adolf Reuterholm. Ten okres uważany jest za jeden z najgorszych czasów w historii Szwecji, ponieważ Reuterholm okazał się zwolennikiem despotyzmu. Po czterech latach Karol usunął się w cień i zajął się zgłębianiem tajników ukochanego mistycyzmu. Regentem został jeszcze raz po obaleniu rządów Gustawa IV, by w końcu zostać wybranym królem Karolem XIII.

Karol bardzo chętnie korzystał z usług słynnego, szwedzkiego wróżbity. Był również członkiem loży masońskiej. W jego pałacu w Rosersberg często odbywały się spotkania różnych, dziwnych osób związanych z masonerią i okultyzmem. Z pałacowej kaplicy miały zostać usunięte ambona i inne elementy wystroju kościelnego. Podobno odbywały się tam czarne msze, podczas których próbowano wskrzesić Lucyfera. Podobno którejś nocy książę Karol wybiegł z takiej uroczystości z trupio-bladą twarzą. Mówi się, że tej nocy sprowadzono wielkiego demona, którego o ile łatwo było przeprowadzić na naszą stronę, o tyle trudno było go odwołać. Fakt jest taki, że od tej pory coś zaczęło bytować w pałacu i jego parku, a Karol zmienił swoje nastawienie do okultystycznych rytuałów i kazał wybudować nową kaplicę.

To „coś” podobno cały czas mieszka w pałacu i szczególnie upodobało sobie jedną z alejek pałacowego ogrodu. Brrr nikt mnie nie namówi na wybranie się do tego parku w środku nocy.