Carl Eldhs Ateljemuseum.
W Vasastan jednej z części Sztokholmu jest ukryte niesamowite muzeum. To pracownia znanego szwedzkiego rzeźbiarza, Carla Eldh.
Przyszły rzeźbiarz urodził się 10 maja 1873 roku we wiosce leżącej na północ od Uppsali. Jego ojciec był kowalem. Po ukończeniu 19 roku życia Carl wyjechał do Sztokholmu, aby podjąć naukę w Konstfack (wyższa szkoła sztuki, projektowania i rzemiosła). Carl wyspecjalizował się jako rzeźbiarz ornamentowy, dzięki temu pracował potem przy renowacji katedry w Uppsali. W 1897 roku rozpoczął studia w Paryżu. Studiował i równocześnie pracował jako rzeźbiarz. Jego prace szybko zdobyły uznanie.
Do Szwecji Carl wrócił w 1904 roku. Rok później poznał piękną Elise Persson. W 1907 roku urodziła im się córka Brita Linnea Eldh. W 1921 roku Elise z córką wyjechały do Kaliforni. Miały tam przygotować grunt dla Carla. Zostały tam do roku 1954. Carl nie przeprowadził się do Stanów.
Po powrocie z Paryża Carl długo nie mógł osiąść w miejscu ze swoją pracownią. Tułał się po różnych lokalach, aż w końcu znalazł miejsce doskonałe, czyli wysoko położoną działkę w parku Bullevue z widokiem na piękne jezioro.
Carl z pomocą Ragnar Östberg, architekta i zarazem dobrego przyjaciela zaprojektował dom, który miał być pracownią. Dom miał również „wtopić się” w otoczenie.
Budynek powstał w latach 1918 – 1919. Do jego budowy użyto tradycyjnych materiałów. Fasadę pokryto smołowaną boazerią, a dach pokryto starą dachówką. 
W budynku znajdują się dwie pracownie w tym jedna warsztatowa.
Jest okrągły pokój, który zajmował Ragnar.
Początkowo budynek miał być tylko i wyłącznie miejscem pracy. Dwie ściany budynku są praktycznie pozbawione okien.
Z czasem dobudowano część, w której znalazła się kuchnia, łazienka i niewielki pokój.
Carl Eldh był wielokrotnie nagradzany i był jednym z najczęściej zatrudnianych rzeźbiarzy w Szwecji. Zmarł w Sztokholmie w 1954 roku. Pozostawił po sobie wiele rzeźb, które można zobaczyć w sztokholmskich parkach (i nie tylko).
Żona Carla zmarła cztery lata później. Jeszcze przed jej śmiercią w pracowni Carla zamieszkała Brita. W 1963 roku powstało Ateljémuseum Carla Eldha. Studio zostało odnowione, ale wszystko, czyli narzędzia, rzeczy osobiste rzeźbiarza zostały tak, jak je zostawił.
Muzeum prowadziła Brita aż do lat 90 tych kiedy ze względu na podeszły wiek musiała zamknąć muzeum (zmarła w 2000 roku). W 1995 roku muzeum zostało otwarte ponownie.
Dzięki Britcie, która mieszkała w pracowni ojca, powstał dookoła domu piękny ogród. Lilie zostały zasadzone jeszcze przez Elise.
W ogrodzie można napić się kawy (muzeum prowadzi mini kawiarenkę).
Jest też niewielki sklepik z „pamiątkami”.
