Julgransplundring czyli plądrowanie choinki bożonarodzeniowej.

W Szwecji święta Bożego Narodzenia kończą się tak naprawdę 13 stycznia. To dzień św. Knuta (Kanuta) i dzień, w którym rozbiera się choinkę.

Co ma św. Knut to rozbierania choinki? W dawnych czasach gildie kupieckie w dniu 13 stycznia organizowały wystawne uczty i na patrona obrały sobie św. Knuta. Rozbieranie choinki również wiąże się z ucztą. Kiedyś ozdobami choinkowymi były owoce, pierniki i słodycze. Szczególnie dzieci czekały na dzień, w którym będą mogły objadać się łakociami. W Szwecji takie rozbieranie choinki nazywa się julgransplundring, czyli plądrowanie choinki i upowszechniło się na początku XX wieku. Z dniem św. Knuta związany był również zwyczaj przebierania się za Knuta, który wyglądał jak stary dziad i chodzenia po domach, żeby wygonić święta. Za takie wygonienie świąt Knut dostawał słodycze albo drobne pieniądze.

Julgransplundring to nie tylko ogałacanie choinki z przysmaków, ale też cała impreza. Rozbieranie choinki zaczyna się śpiewaniem i tańcami wokół drzewka. Piosenkami związanymi z julgrasplundring są: „Små grodorna”, „Vi äro musikanter”, „Så går vi runt om ett enerissnår” a na zakończenie śpiewa się piosenkę „Raska fötter” w której jest mowa o wyrzuceniu choinki i końcu świąt. Po tańcach ogałaca się choinkę, zjada piernikowe domki (trzeba je najpierw odkurzyć czystą ściereczką), które przygotowuje się przed świętami. Jeżeli na choince jest mało słodyczy, to robi się loterię albo/i zabawę w łowienie „ryb w stawie”.

Julgransplundring odbywa się zarówno w domu jak i w miejscach publicznych. Bardzo często plądrowanie choinki organizowane jest w przedszkolach, szkołach, domach spokojnej starości, domach kultury itd. Ze względów praktycznych plądrowanie choinki obecnie często odbywa w sobotę poprzedzającą dzień św. Knuta.