Na Maltę polecieliśmy dosłownie miesiąc po powrocie z Toskanii. Nauczeni przykładem tym razem pilnowaliśmy walizek i plecaków. Samolot o dziwo szybko się zapakował i po pewnych przetasowaniach (Szwedzi najwyraźniej też lubią oszczędzać na miejscach i liczą na miłych współpasażerów, którzy się z nimi zamienią na miejsca) wystartowaliśmy. Podróż trwała kilka godzin i po pewnym czasie Bździągwa zaczęła się nudzić. Poskutkowało to tym, że zaczęła dziarsko rozglądać się dookoła. Początkowo nieśmiało, a z czasem coraz odważniej zaczepiała siedzących za nami i przed nami ludzi. Przed nami siedziało spokojne towarzystwo, ale za nami po godzinie trwała w najlepsze sowicie zakrapiana alkoholem impreza trzech Szwedów. Kupowali drink za drinkiem i…w pewnym momencie totalnie znienacka Bździągwa…

Malta od zawsze kojarzyła mi się z Zakonem Maltańskim i poza tym z niczym. Jakoś tak zawsze ta Malta dryfowała gdzieś na moich peryferiach kierunkowych – bo co może być ciekawego na wyspie? Jak się okazuje, może być mnóstwo ciekawych rzeczy. Przede wszystkim Malta to nie jest jedna wyspa, tylko cały archipelag, którego Malta jest częścią – największą. To właśnie na Malcie jest lotnisko i największa ilość atrakcji. Stolica Malty – Valletta to piękne miasto, pełne ciasnych zaułków  i pięknych kościołów. Valletta nazywana jest muzeum pod gołym niebem, ponieważ jest jednym z najbardziej zagęszczonych obszarów zabytkowych na świecie. Na szczególną uwagę oprócz bazyliki Matki Bożej z Góry Karmel zasługuje neoklasycystyczna prokatedra św.…