Historia pomnika Sven Jerringa.
W Sztokholmie przed budynkiem szwedzkiego radia stoi ciekawa rzeźba, której autorem jest KG Bejemark (jest autorem znanej rzeźby człowieka wychodzącego z kanału w Sztokholmie).
Jest to pomnik znanego szwedzkiego dziennikarza i Nilsa Gundera Hägg, słynnego szwedzkiego lekkoatlety.
Sven Jerring urodził się 8 grudnia 1895 roku w Malung (Dalarna). W dzieciństwie był spokojnym chłopcem, który od szalonych zabaw wolał czytanie książek. Po ukończeniu średniej szkoły w Norrköping poszedł na studia humanistyczne w Uppsala. Wkrótce otrzymał pracę w szwedzkiej ambasadzie w Petersburgu. Załapał się akuratnie na rewolucję październikową. W 1919 roku już był z powrotem w Szwecji i podjął ponownie studia w Uppsala. Po ukończeniu studiów został niezależnym dziennikarzem w Vadstena Läns Tidning. W 1923 roku zatrudnił się w wydawnictwie Åhlén & Åkerlund i zaraz potem rozpoczął pracę w radio.
1 stycznia 1925 Szwedzkie Radio rozpoczęło swoją działalność i to Jerring został pierwszym prezenterem/gospodarzem programu. Z czasem stał się najpopularniejszym dziennikarzem radiowym. Szwedzi zaczęli go nazywać „wujek Sven”. Jego sportowe relacje były słynne na cały kraj i nie miał sobie równych. Co roku komentował Vasaloppet, czyli Bieg Wazów, najstarszy, najdłuższy i największy bieg narciarski na świecie. W latach czterdziestych sporo komentował lekkoatletyki i to właśnie wtedy spotkał Nilsa Gundera Hägg.
Sven prowadził m.in. program dla dzieci – Barnens brevlåd, który był jednym z najdłużej emitowanych programów w historii radia. Ostatni raz prowadził audycję w 1972 roku. Właśnie dzięki niemu Jerring stał się narodowym „wujkiem Svenem”. Z jego inicjatywy powstała w 1955 roku fundacja, która co roku funduje stypendia dla niepełnosprawnych dzieci.
Sven Jerring zmarł 27 kwietnia 1979 w Sztokholmie. W tym samym roku wręczono pierwszą nagrodę sportową nazwaną na cześć Jerringa – Jerringpriset. Jest to nagroda dla najlepszego sportowca, która przyznawana jest przez słuchaczy radia.
Źródło:
