Katarina kyrkobacke
Na Södermalm, a dokładnie na Katarinaberget znajduje się uliczka, która zaczyna się i kończy schodami. Z jednej strony kończy się wyjściem dokładnie na kościół Katarzyny (tutaj o kościele Katarzyny) a z drugiej strony zejściem, którym można dotrzeć do Slussen, które znajduje się w pobliżu.
Katarina kyrkobacke prowadzi przez jeden z najcenniejszych historycznie terenów na Södermalm. Ulica swoją nazwę otrzymała w 1885 roku w związku z reformą nazw ulic w Sztokholmie. Znajduje się przy niej kilka ciekawych domów, które są bardzo od siebie architektonicznie odmienne.
Dom przy Katarina kyrkobacke 7 zamieszkiwał m.in. organista kościoła Katarzyny.
Dom przy Katarina kyrkobacke 5 został wybudowany pod koniec XVIII wieku. W 1957 roku przy okazji remontu wnętrz odkryto namalowany obraz na otynkowanej ścianie w stylu gustawiańskim.
Drewniany, pomalowany na zielono dom zajmujący narożnik ulic Katarina kyrkobacke i Svartensgatan zbudowano go przed 1782 rokiem. Nie wiadomo kto go zbudował, ale wiadomo, że jego mieszkańcami byli przede wszystkim marynarze pływający na statkach handlowych. W sąsiedztwie znajdowała się stocznia i port, w związku z tym w tej dzielnicy mieszkali głównie pracownicy portowi.
Zielony domek i sąsiedni kamienny należą do części kwartału Kungen. Nazwa ta pojawiła się na początku XX wieku. Wcześniej teren, na którym znajdują się m.in. te dwa budynki nazywał się Häckelfjäll od czarownic, które tuż obok zostały stracone pod koniec XVII wieku.
Dom znajdujący się na drugim rogu Svartensgatan i Katarina krykobacke to dom wybudowany w 1863 roku. W 1888 roku wynajmował tu mieszkanie nieznany jeszcze wtedy aktor Anders Jakob „Jacques” Pulchau.
Godne uwagi jest to, że z pewnością z uliczki rozciąga się piękny widok na Sztokholm, stąd jest to jeden z bardziej popularnych punktów widokowych w Sztokholmie.
Źródła:
