Kristineberg slott – piękny pałacyk z Kungsholmen.
W Sztokholmie na jednej z większych wysp – Kungsholmen, znajduje się ukryty pałacyk.
W XVII wieku teren, na którym wybudowano później pałacyk, otrzymał od królowej Krystyny feldmarszałek Lennart Torsten. W tamtych czasach nic w tym miejscu nie było – tylko łąki i krzaki. Lennart postanowił na otrzymanej ziemi wybudować pałac, a całość nazwał od imienia swojej synowej Christiny – Kristineberg. W źródłach krąży też historia, że nazwę Lennart nadał na cześć swojej królowej, od której otrzymał majątek.
Pałac Kristineberg to centralny budynek z dwoma położonymi osobno skrzydłami.
Po śmierci Lennarta majątek zaczął przechodzić z rąk do rąk. W pierwszej połowie XVIII wieku Kristineberg było w opłakanym stanie. W tamtych czasach pałac nie wyglądał tak jak teraz. To był w dużej części pałac drewniany z murowaną podbudówką. W 1748 roku majątek kupił bogaty kupiec z Gamla Stan, Roland Schröder, który postanowił przebudować pałac i stworzyć dla siebie letnią rezydencję. Stary pałac został zburzony, a w jego miejscu postawiono nowy, inspirowany francuskim rokoko. Niestety nie zachowały się zapiski o tym kto był autorem projektu pałacu. Nie wiadomo również, kto projektował wnętrza. W dwóch osobnych skrzydłach miejsce znalazły kuchnia pałacowa i pokoje gościnne.
Od południa wybudowano ogród z sadzawkami. Obecnie w miejscu dawnego ogrodu jest niewielki sad.
W sadzie znajduje się około 45 jabłoni w tym stuletnia jabłoń królewska z Meklemburgii i 10 grusz. Wśród odmian jabłek znajduje się przepyszne Cox Orange, oraz Boiken, Åkerö, Borgherre i Gyllemkroks Astrakan. Jest to największy sad owocowy w Sztokholmie.
Do pałacu prowadziła podwójna aleja lipowa prosto do zatoki Ulvsundasjön, przy której znajdował się pomost dla łodzi.
Po śmierci Schrödera majątek przechodził z rąk do rąk. W drugiej połowie właścicielem Kristineberg został Jacob Hahr, który pracował dla Kompanii Wschodnioindyjskiej. Był to ciekawy człowiek, który należał do loży masońskiej, handlował opium i do końca życia pozostał kawalerem. Już za jego życia krążyły na jego temat różne historie m.in. że jego ulubiony lokaj jest jego synem spłodzonym ze służącą, że choleryczny Jacob zawarł pakt z diabłem i ten pomaga mu zdobywać ogromne pieniądze. Po śmierci Jakoba w 1785 roku te historie jeszcze bardziej się nasiliły i zrobiły z Kristineberg nawiedzone miejsce.
W połowie XIX wieku posiadłość znalazła się w rękach hrabiego Armanda Fouché d’Otrante, który w Szwecji znalazł się za sprawą Karola XIV Jana (Jean Bernadotte), który wg plotek miał w Kristineberg swój harem.
W 1861 roku majątek kupił książę August, który niedługo potem odsprzedał go Masonom, którzy prowadzili sierociniec. Zanim dzieci wprowadziły się do pałacowych budynków, całość przebudowano. Pałac otrzymał zegar, a poddasze dostało trzy duże okna oraz latarnię.
W głównym budynku urządził się dyrektor, archiwum, lekarz, oraz zarząd domu dziecka.
Przebudowa dwóch pozostałych skrzydeł trwała do 1876 roku. Znalazły się w nich sale lekcyjne, jadalnia, internat i warsztaty dla prawie 200 dzieci. Nieco później dobudowano salę gimnastyczną.
Na początku XX wieku nieco za pałacem wybudowano budynek szkolny dla dziewcząt. Była to jedna z pierwszych z nowoczesnym rozwiązaniem architektonicznym w Szwecji w którym centralny punkt budynku stanowi hall.
W 1921 roku Kristineberg zostało kupione przez miasto Sztokholm z myślą o budowie osiedla mieszkaniowego. Sierociniec został przeniesiony do nowo wybudowanego obiektu w Blackeberg – tutaj można przeczytać o sierocińcu. W pałacu zaraz potem rozpoczął się remont. Budynki gospodarcze zostały rozebrane, a w związku z budową mostu pomiędzy Kungsholmen a Traneberg zmniejszono pałacowy ogród.
W pałacowych skrzydłach oraz w budynku, w którym kiedyś była szkoła dla dziewcząt, obecnie mieści się szkoła.
Źródła:
https://parker.stockholm/parker/kristinebergs-slottspark/
https://www.dn.se/blogg/epstein/2012/09/25/stadens-storsta-appelpark-inventerades-pa-tisdagen/
