Sophias kyrka w Sztokholmie.

Pod koniec XIX wieku parafia kościoła Katarzyny była już tak dużą parafią, że postanowiono z niej wyodrębnić drugą parafię. Nowa parafia potrzebowała kościoła. Na miejsce budowy wybrano wzgórze znajdujące się we wschodniej części Södermalm. W XIX wieku tę okolicę zamieszkiwali najbiedniejsi mieszkańcy miasta.

Nowy kościół otrzymał imię Sophii, żony króla Oskara II. Królowa Sophia działała w wielu organizacjach dobroczynnych i pomagała najbiedniejszym. W momencie otwarcia kościoła, wzgórze, na którym stoi kościół, było kompletnie pozbawione zieleni. Obecnie jest to mocno zalesiony teren i jedno z ulubionych miejsc piknikowania mieszkańców Södermalm.

Architekt świątyni, Gustaf Hermansson przy jej projektowaniu inspirował się niemieckimi kościołami w tym m.in. berlińskim kościołem – Kaiser-Wilhelm-Gedächtniskirche. Inspiracja niemieckimi świątyniami była podyktowana m.in. tym, że królowa Sophia pochodziła z Niemiec. Kościół miał jednocześnie nawiązywać do macierzystego kościoła Katarzyny – stąd jego układ jest także centralny.

Świątynia jest jak latarnia morska – znajduje się na wzgórzu – Vita bergen.

Remonty wnętrza, które odbyły się w latach 1948 – 1951 i 1982 – 1983 sprawiły, że wnętrze straciło pierwotny wygląd (kiedyś ściany były pokryte malowidłami dekoracyjnymi w postaci pnączy róż – takie jak na chrzcielnicy). W miejscu, w którym obecnie znajduje się fresk ołtarzowy, kiedyś była rozeta z witrażami i malowidło przedstawiające apostołów.

Z wystroju z 1906 roku zachowały się trzy witraże Olle Hjortzberg.

Olbrzymi fresk za ołtarzem jest autorstwa Hildinga Linnqvist. Artysta namalował go w latach 1950 – 1951.

Ambona została dobudowana w latach 1948 – 1951.

Chrzcielnica kościelna zrobiona jest z piaskowca. Została zaprojektowana przez Gustafa Hermansson i jest jednym z nielicznych zachowanych pierwotnych elementów kościoła Sophii.