Stockholms stadshus czyli czerwony ratusz w Sztokholmie.

Na widokówkach ze Sztokholmu obok panoramy Gamla Stan zawsze jest zdjęcie czerwonego ratusza. Właściwie jest to jeden z najbardziej znanych szwedzkich budynków.

Pod koniec XIX wieku Sztokholm był już ogromnym miastem. Rada miejska co rusz zmieniała miejsce urzędowania, a sądy były coraz bardziej przepełnione. Sztokholm zdecydowanie potrzebował dużego ratusza. Jako miejsce nowego ratusza wybrano południowo-wschodni kraniec Kungsholmen. W 1902 roku ogłoszono konkurs architektoniczny, który wygrał Ragnar Östberg. Projekt Ragnara przypominał trochę wenecki Pałac Dożów i dzwonnicę św. Marka. Lokalizacja ratusza nad wodą to kolejne podobieństwo z Wenecją. W międzyczasie postanowiono rozdzielić funkcje ratusza. W ten sposób powstał jeszcze jeden ratusz na Kungsholmen. Ratusz nad wodą miał pełnić funkcje reprezentacyjne, a ten drugi praktyczne (sądownicze).

Budowa ratusza ruszyła pełną parą dopiero w 1911 roku. Budynek został zbudowany z cegły, która jest większa od standardowej cegły.

Östberg postanowił użyć jako wzorca cegły, którą w 1909 roku znaleziono podczas wykopalisk pod zamkiem sztokholmskim. Znaleziona cegła prawdopodobnie pochodziła ze starego zamku. Dzięki większym cegłom osiągnięto większą stabilność murów. Architekt, chcąc wzmocnić efekt wizualny w wieży ratusza „wysunął” co którąś kostkę poza mur.

I wolna światowa (przerwy w dostawie budulca), strajki cementowników i stolarzy, zmiany Östberga, który ciągle coś poprawiał w projekcie, sprawiły, że dopiero w 1923 ratusz został ukończony.

23 czerwca 1923 roku ratusz został otwarty. Östberg za projekt otrzymał złoty medal Królewskiego Instytutu Brytyjskich Architektów, a w Szwecji przyznano mu roczną pensję w wysokości 7 tys. koron.

W ratuszu spotyka się Rada Miasta Sztokholm. Swoje biura ma Urząd Miasta. Ratusz to również miejsce imprez. Odbywają się w nim oficjalne przyjęcia dla zagranicznych gości. Sala Niebieska i Złota wynajmowane są na bankiety i uroczystości. Od 1930 roku co roku 10 grudnia odbywa się tu Bankiet Nobla. Jest to również popularne miejsce wycieczek (w wieży znajduje się muzeum), a także ślubów. W 1986 roku w ratuszu odbył się pogrzeb premiera Olofa Palme.

W ratuszu znajdują się sale: Niebieska, w której odbywa się Bankiet Nobla, Złota – od złotej mozaiki zdobiącej ściany sali, Izba Rady, Galeria Księcia, Owalna, Trzech Koron i Niebieski pokój.

Jest również piwnica, której od początku założeniem była restauracja. Stadshuskällaren (ratuszowa piwnica) jest odpowiedzialna za wszystkie bankiety odbywające się w ratuszu.

Główna brama ratusza jest kopią bramy zamku Gripsholm. Brama została zbudowana z tzw. czarnego dębu.

Ratusz znajduje się nad brzegiem Riddarfjärden. Budynek od brzegu oddziela niewielki pas zieleni.

Jest to również park rzeźb, gdyż znajdują się tu rzeźby wykonane przez Carl Eldhs oraz kolumna z rzeźbą przedstawiającą narodowego bohatera Engelbrekt Engelbrektssona.

Wejście na dziedziniec ratusza i do „parku” jest bezpłatny. Zwiedzanie wnętrz (oficjalnej części) odbywa się z przewodnikiem. Latem dostępna dla zwiedzających jest wieża.