Ulica Kapellgränd na Södermalm.

Ulica Kapellgränd znajduje się na Södermalm. Rozciąga się od Östgötagatan do Högbergsgatan.

W średniowieczu nieopodal Kapellgränd znajdowała się jedna ze sztokholmskich szubienic. W XV wieku zbudowano tu kaplicę Świętego Krzyża, która została zburzona na początku XVI wieku. Prawdopodobnie nazwa ulicy wywodzi się od tej kaplicy. W 1590 roku Jan III, kazał wybudować nową kaplicę. Nazwano ją Sturekapellet, od Stena Sturre, którego zwłoki razem ze zwłokami innych przeciwników króla Christiana II, spalono w tym miejscu. W latach 20 tych XVII wieku kaplica została rozebrana, a jej części wykorzystano potem do budowy kościoła świętej Katarzyny. Przy Kapellgränd znajduje się mnóstwo ciekawych budynków.

Na rogu Högbergsgatan 29 i  Kapellgränd 2 znajduje się duży budynek z długą historią. W 1723 po pożarze kościoła św. Katarzyny właściciel tej działki, szkutnik Olof Lund zlecił budowę murowanego domu. Pod koniec XVIII wieku właścicielem domu został kowal, Carl Tecklind, który zlecił przebudowę domu. Nowy, dwuskrzydłowy dom został zbudowany z kamienia i otrzymał dwa piętra. W budynku znalazł swoje miejsce warsztat kowala. Do 1860 roku budynek był własnością kowali. W 1860 roku budynek nabył cukiernik Johan Henrik Dreyer. Zlecił on podwyższenie poddasza, na którym urządził małe pokoiki oraz zamurował wejście od strony Kapellgränd. Warsztaty na parterze przebudowano na mieszkania. Narożnik w budynku został zbudowany w 1902 roku dla weterynarza Carla B. Lundquist. W latach 1918 – 1925 mieszkania zostały podłączone do kanalizacji (toalety). W 1932 roku budynek przejęło Miasto Sztokholm.

W latach 1863 – 1866 w jednym z pokoi na poddaszu mieszkała artystka i nauczycielka muzyki Josabeth Sjöberg, która namalowała serię widoków z okna poddasza, oraz wnętrze swojego pokoju. Akwarele można zobaczyć w Muzeum Miasta Sztokholmu: Tutaj możesz przeczytać o Muzeum Miasta Sztokholmu.

Budynek przy Kapellgränd 4 został wybudowany w latach 1897 – 1898. Zaprojektował go Anders Gustaf Forsberg.

Nieco dalej do 1882 roku stał wiatrak. Po zburzeniu wiatraka wybudowano dom mieszkalny, w którym znajdowały się mieszkania jedno i wielorodzinne. Budynek długo stał praktycznie niezamieszkały, ponieważ aby się wprowadzić do niego, należało zapłacić  kaucję w wysokości 50 % wartości mieszkania. Swego czasu w tym domu mieszkał słynny bokser Harry Wolff, który w latach 20 tych był jednym z najlepszych bokserów szwedzkich.

Finskan och Dundercrantz to pozostałości dwóch wiatraków, które kiedyś stały i pracowały w tym miejscu. Finskan i Dundercrantz to nazwy wiatraków. Niestety nie wiadomo skąd się wzięły te nazwy. Chata, która się zachowała, należała do młynarza i stała nieco dalej (została przeniesiona wraz z szopą). Służyła również za mieszkanie dla kata miejskiego. W latach 30 tych XX wieku budynek był wykorzystywany jako budynek socjalny dla pracowników pobliskiego parku – Björns trädgård.

Katarinastationen przy Kapellgränd 10-14 to dawna stacja transformatorowa. Została zbudowana w latach 1902 – 1905. Stacja miała zaopatrywać Södermalm w energię elektryczną. Podobne stacje znajdowały się w Norrmalm, Kungsholmen i Södra Djurgården. Architekt budynku, Ferdinand Boberg projektując stację był mocno zainspirowany architekturą mauretańską. Budynek wyposażył w wysokie okna i skierował go w stronę Mekki. Od 2000 roku Katarinastationen zajmuje sztokholmski meczet i islamskie centrum kultury.

W 1992 roku do starego budynku dobudowano budynek, który pomalowano na czerwono. Budynek ma dwie bramy z brązu wykonane przez Mikaela Pauli.

Współczesny budynek, który stoi naprzeciwko Katarinastationen został zbudowany w latach 1959 – 1964. Budynek został przebudowany w 2008 roku i otrzymał nową elewację, która swoimi kolorami nawiązuje do kolorów sąsiednich budynków.

Sturen större 11 – to budynek stojący na roguna Kapellgränd 16 i Östgötagatan 23. Jest to spory dom składający się z dwóch części: kamiennej i drewnianej. W 1730 roku właścicielem tej działki był Clas Forscelius. Mieszkał tu z żoną Margarethą i czwórką dzieci.

W 1746 roku Clas kazał wybudować na rogu Kapellgränd i Östgötagatan (wtedy Tullportsgatan) kamienny dom. Pod koniec XVIII wieku znajdowały się tutaj różne warsztaty. W 1816 roku nowy właściciel, Gustav Naesström zlecił przebudowę domu. W 1906 roku planowano wyburzenie domu i postawienie na jego miejscu, nowego i większego budynku. Na szczęście do tego nie doszło. W budynku do lat 60 tych XX wieku mieściła się kawiarnia, w której następnie funkcjonował klub pornograficzny. W latach 80 tych budynek przeszedł renowację, podczas której odrestaurowano detale budowlane z XVIII i XIX wieku.

 

Dom na rogu Kapellgränd i Östgötagatan został wybudowany w roku 1909. Część narożna ma cztery piętra plus poddasze, a przylegająca część ma tylko trzy z poddaszem.