Kościół Adolfa Fryderyka w Sztokholmie.

Kościół Adolfa Fryderyka znajduje się w Sztokholmie na skrzyżowaniu czterech ulic: Sveavägen, Adolf Fredriks kyrgogata, Holländargatan i Kammakargatan. Pierwsza świątynia w tym miejscu powstała w 1674 roku i była to niewielka, drewniana kaplica pod wezwaniem św. Olofa postawiona przy starym cmentarzu dla biedoty i sierocińca.

Budowę kościoła rozpoczęto w 1768 roku, a ukończono pod koniec roku 1774. Architektem został Carl Frederik Adelcrantz, który od razu dostał ciekawe zadanie od kongregacji zlecającej budowę nowego kościoła. Przez cały czas budowy miały być odprawiane nabożeństwa u św. Olofa. Adelcrantz załatwił sprawę w ten sposób, że wybudował kościół nad kaplicą, którą po wszystkim rozebrano.

Kościół zbudowany został na planie krzyża greckiego w stylu gustawiańskim z elementami rokoko.

Patronem kościoła ustawiono niedawno zmarłego króla Adolfa Fredrika.

W latach 1893 – 1895 wnętrze świątyni zostało przebudowane. Surowe wnętrze zostało zalane aniołkami, sztukateriami, a wnętrze zostało pomalowane na zielono.

W 1649 roku królowa Krystyna zaprosiła do Sztokholmu Rene Descartesa (Kartezjusza). Niestety Kartezjusz przeziębił się podczas porannych korepetycji udzielanych królowej i wkrótce zmarł. Zrozpaczona królowa chciała filozofa pochować w królewskim kościele na Riddarholmen, ale Kartezjusz jako katolik nie mógł być pochowany w protestanckim kościele. Miejsce dla Kartezjusza znalazło się na cmentarzu biedaków na Norrmalm, gdzie wkrótce swoje miejsce spoczynku zaczęło znajdować mnóstwo obcokrajowców. Szczątki Kartezjusza po jakimś czasie przewieziono do Paryża, a król Gustaw III chcąc uczcić pamięć wielkiego filozofa, postanowił mu ufundować pomnik, który znalazł miejsce w kościele Adolfa Frederika. Prace nad pomnikiem rozpoczął francuski rzeźbiarz Pierre Hubert L’Archevêque, a dokończył Johan Tobias Sergel.

Ołtarz jest obok ambony najstarszym elementem wystroju kościoła. Został wyrzeźbiony przez Johana Tobiasa Sergel (jest współautorem pomnika Kartezjusza) i przedstawia zmartwychwstanie Chrystusa. Jest to niezwykły ołtarz, ponieważ przedstawia jednocześnie zmartwychwstanie z wniebowstąpieniem. W 1814 roku w kościele Adolfa Fredrika złożono ciało Sergerla.